ظریف با هر طرحی که مبتنی بر فشار باشد نه موافقت می‌کنیم و نه مذاکره

وزیر خارجه  در گفت‌وگو با  ایلنا درباره چشم‌انداز مذاکرات هسته‌ای بین ایران و گروه ۱+۵ گفت: مذاکرات در حال حاضر به جایی رسیده است که وارد جزییات بحث‌های فنی هر یک از موضوعات شده‌ایم. در ارتباط با بحث غنی‌سازی، در حال گفت‌وگو درباره این هستیم که سانتریفیوژها با چه چیدمانی می‌تواند بهترین بازده را برای غنی‌سازی با غنای نیروگاهی و نه سلاح هسته‌ای داشته باشد. این بحث بسیار خوبی است چرا که از ابتدا تلاش ما این بوده است که برنامه هسته‌ای ایران به گونه‌ای باشد که تمام جهان آن را صلح‌آمیز بدانند.

وی درباره این‌که چه میزان به پاسخ نزدیک شده‌ایم، گفت: فاصله ما با پاسخ بسیار اندک است و آنچه مشکل است، تصمیم سیاسی است؛ تصمیم سیاسی درباره این که کشورهای غربی به ویژه آمریکا به دنبال حل موضوع هستند یا به دنبال فشار بر ایران. اگر آنها به دنبال حل موضوع هستند، زمینه برای آن کاملا فراهم است. اگر به دنبال فشار بر ایران هستند، ما هرگز با طرحی که مبتنی بر فشار باشد نه تنها موافقت نمی‌کنیم بلکه حتی وارد مذاکره هم نمی‌شویم.

ظریف ادامه داد که به باور وی مشکلی که امروز کشورهای غربی با برخی گروه‌های فشار داخلی خود پیدا کرده‌اند، این است که گروه‌های فشار در قالب برخی ادعاها و هراس‌افکنی‌هایی که با آن خو گرفته‌اند و جامعه را تا حد زیادی طی سال‌های گذشته به آن عادت داده‌اند، به دنبال مانع‌تراشی در مسیر توافق هستند.

وی با تاکید بر این‌که کشورهای غربی باید بتوانند به طور مناسب با این وضعیت برخورد کنند، گفت که اگر این اتفاق بیفتد، فاصله زیادی تا رسیدن به راه حل نداریم ولی اگر چنین اتفاقی محقق نشود، راه‌حل حتی می‌تواند ناممکن باشد.

وزیر خارجه کشورمان در ادامه گفت: به اعتقاد وی از یک جهت جای خوش‌بینی وجود دارد و آن این است که فارغ از این‌که غربی‌ها در گفته‌های خود چگونه موضع‌گیری می‌کنند، در عمل به این نتیجه رسیده‌اند که راه حل مساله هسته‌ای ایران، تحریم نیست چرا که تحریم‌ها تنها باعث می‌شود که مردم ایران به نیات غرب شک کنند.

ظریف در ارتباط با برخی تندروی‌ها در داخل و خارج کشور به ویژه رویکردهایی که توسط جمهوری‌خواهان آمریکایی اتخاذ می‌شود، گفت: بین افرادی که در ایران موضع‌گیری‌های تند اتجام می‌دهند و برخی تندروی‌هایی که در غرب صورت می‌گیرد، تفاوت ماهوی قائل هستم.

وزیر خارجه افزود: مواضع تندی که توسط برخی افراد در داخل کشور اتخاذ می‌شود، ناشی از بدبینی به غرب است که این بدبینی کاملا طبیعی است و ما هم به همان میزان نسبت به نیات کشورهای غربی بدبین هستیم. این بدبینی ریشه در تاریخ عمیق سیاست‌های نامعقول و ظالمانه غرب دارد.

وی در ارتباط با تندروی‌های خارج از کشور گفت: رژیم صهیونیستی به عنوان هسته اصلی برخی مخالفت‌ها، به دنبال عدم حل این مساله است. مشکل رژیم صهیونیستی برنامه هسته‌ای ایران نیست چرا که همه جهان به این قناعت رسیده‌اند که ایران به دنبال سلاح هسته‌ای نیست و حتی سرسخت‌ترین دشمنان ما نیز اذعان دارند که ایران هیچ تصمیم سیاسی نگرفته است و واضح است که ایران هر کاری را که بخواهد، دانشمندان این کشور توانایی انجام آن را دارند اما این واقعیت است که ما نه تنها این تصمیم سیاسی را نگرفته‌ایم که به دنبال سلاح برویم، بلکه تصمیم گرفته‌ایم به دنبال سلاح نرویم چرا که سلاح هسته‌ای را هم غیر شرعی و غیر اخلاقی و هم مخل امنیت می‌دانیم.

به گفته ظریف، به همین دلیل اسراییلی‌ها و هواداران رژیم صهیونیستی در اروپا و آمریکا شکی ندارند که برنامه هسته‌ای ایران خطری ندارد و آنچه آنها به دنبال حفظ آن هستند، یک تهدیدانگاری از ایران است.

وی گفت: آنها در واقع به دنبال این هستند که فضای امنیتی را که با هزینه بسیار زیاد طی سال‌های گذشته ایجاد کرده‌اند، حفظ کنند و به همین دلیل است که با هر توافقی مخالف هستند. مسئولان رژیم صهیونیستی می‌گویند که اوباما در حال رضایت دادن به یک توافق بد است ولی واقعیت این است که آنها هر توافقی را بد می‌دانند و تنها توافق خوب از دید نتانیاهو، عدم توافق و حتی بهتر از آن ورود به یک درگیری است چرا که رژیم صهیونیستی حیات خود را در تنش و تشنج در منطقه می‌بیند تا بتواند به نوعی بر سیاست‌های ظالمانه خود از جمله سرکوب مردم فلسطین، سیاست شهرک‌سازی و اعمال مجازات‌های جمعی که خلاف تمامی موازین حقوق بشر است، سرپوش بگذارد.

ظریف تاکید کرد: بنابراین باید بین این دوگونه مخالفت یعنی مخالفتی که توسط دوستان ما در داخل کشور حتی دلواپسان صورت می‌گیرد و مخالفت تندروهای غربی تفاوتی ماهوی قائل شویم. اما این مخالفت‌ها به هر دلیلی که باشد، می‌تواند مانعی در مسیر توافق به شمار رود. اگر مجلس آمریکا تصمیمی درباره تحریم‌ها اتخاذ کند، یقینا مجلس ما نیز اقدام مشابهی انجام خواهد داد و معتقدم که اقدام مجلس آمریکا می‌تواند یک حرکت بسیار خطرناک برای آینده مذاکرات باشد.